Στην θεραπεία ζεύγους καλούμαστε να αναζητήσουμε τις αιτίες που έφεραν ένα ζευγάρι σε κρίση, χωρίς κριτική και χωρίς προσδοκίες για το αποτέλεσμα των συνεδριών. Εδώ χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε πως στην θεραπεία ζεύγους κοιτάμε την συνεργασία και την συν-δημιουργία των ζητημάτων που φέρει το ζευγάρι και όχι το τι θα ήταν καλύτερο να γίνει. Με αυτό σαν δεδομένο, μπορεί ένα ζευγάρι να θέλει να διορθώσει την σχέση και να στραφούν προς την ένωση, μπορεί ένα άλλο ζευγάρι όμως να επιθυμεί να χωρίσουν ειρηνικά, μπορεί ένα άλλο ζευγάρι να θέλει να βάλει καινούρια δεδομένα στην σχέση και να μην ξέρει το πως, ή να χρειάζονται στήριξη στο μαζί με μια καινούρια ματιά.

Ο θεραπευόμενος στην θεραπεία ζεύγους δεν είναι τα μέλη του ζευγαριού, αλλά η ίδια η σχέση. Αν λοιπόν υπάρχει βία στα μέλη, πρώτα υποφέρει η σχέση. Αν υπάρχει εγκατάλειψη ή παραμέληση, πρώτα υποφέρει η σχέση. Η σχέση όμως είναι και αυτή που μπορεί να φέρει και το ζευγάρι κοντά. Ο στόχος στην θεραπεία ζεύγους δεν είναι το happy end. Είναι το κάθε μέλος να δει, να αναγνωρίσει και να πάρει την ευθύνη στο πώς και πόσο συνεισφέρει στο καλό ή το κακό της σχέσης. Πώς και πόσο πληγώνει ή φροντίζει την σχέση. Αλλά και το πώς και πόσο στηρίζει η σαμποτάρει την σχέση. Εδώ χρειάζεται να θυμόμαστε πως η διατήρηση και βελτίωση μιας σχέσης ή η διακοπή της δεν είναι πάντα εμφανή από την πρώτη συνεδρία, όπως δεν είναι και απαραίτητο να μείνει η ίδια μέσα στην διάρκεια των συνεδριών. Οι συνεδρίες με ζευγάρια έχουν ένταση, ρυθμό και ροή που ορίζονται από την συν-κατασκευή των μελών της σχέσης και του θεραπευτή.